پيام
+
[تلگرام]
خيلي وقتها به امتحان ديکته فکر مي کنم، اولين امتحاني که در کودکي با آن روبرو شدم.
چه امتحان سخت و بي انصافانه اي بود.
امتحاني که در آن، نادانسته هاي کودکي بي دفاع، مورد قضاوت بي رحمانه دانسته هاي معلم قرار مي گرفت.
امتحاني که در آن با غلط هايم قضاوت مي شدم نه با درست هايم.
اگر دهها صفحه هم درست مي نوشتم، معلم به سادگي از کنار آنها مي گذشت اما به محض ديدن اولين غلط دور آن را با خودکار قرمز جوري خط مي کشيد که درست هايم رنگ مي باخت. جوري که در برگه امتحانم آنچه خود نمايي مي کرد غلط هايم بود.
ديگر براي خودم هم عادي شده بود که آنچه مهم است داشته ها و توانايي هايم نيست بلکه نداشته ها و ضعف هايم است.
آن روزها نمي دانستم که گرچه نوشتن را مي آموزم اما ...
بعدها وقتي به برادر کوچکترم ديکته مي گفتم همان گونه قضاوت کردم که با من شد وحتي بدتر.
آنقدر سخت ديکته مي گفتم و آنقدر ادامه مي دادم تا دور غلط هاي برادرم خط بکشم.
نمي دانم قضاوتهاي غلط با ما چه کرد که امروز از کنار صفحه صفحه مهرباني ديگران مي گذريم اما با ديدن کوچکترين خطا چنان دورش خط مي کشيم که ثابت کنيم تو هماني که نمي داني، که نمي تواني.
کاش آن روزها معلمم، چيز مهمتري از نوشتن به من مي آموخت.
اين روز ها خيلي سعي مي کنم دور غلطهاي ديگران خط نکشم.
اين روز ها خيلي سعي مي کنم که وقتي به ديگران مي انديشم خوبيهاشان را ورق ورق مرور کنم.
کاش بچه هايمان مثل ما قضاوت نشوند.
Join @nooredideh
*خاطره*
97/9/16
وزنه سياسي
عالي بود.
هايدي
از بچگي به ما ياد دادن نيمه پر ليوان را نبينيم
هما بانو
:)
هما بانو
چقد قشنگ :-) @};-
.: ام فاطمه :.
ممنون از همگي.. خوبه اين اشتباهاتو بشناسيم و بفهميم و سعي کنيم تکرار نکنيم. مثلا چه اشکالي داره به جاي غلطا، زير واژه‌هاي درست، خط رنگي رنگي بکشيم و به جاي جريمه و تحريم، تشويق کنيم. اين خيلي اثرش بيشتر از تنبيهه. تنبيه زماني وقتشه که همه راه‌ها رو رفته باشيم و اثر نکرده باشيم. واقعا به ندرت پيش مياد و خيلي استثنايي. ولي واقعا تو زندگي ما و رفتارمون با بچه‌ها (و با ديگران) همينجوريه يا برعکسه؟! :(