به نام خدا

صدای باد تماشایی است وقتی بر سر و روی درختان گذر می کند، برگ های خشک را می قاپد و به گوشه ای می کشاند تا با هم به گِرد رهایی چرخ بزنند. وقتی پرهای پوش داده کبوترها را به هم می ریزد و در چاله کوچک خیابان، آب تنی می کند. دست بر سر و گوش گربه ها می کشد و لانه مورچه ها را خاک می ریزد. کاغذهای تبلیغاتی را از دیوارها می کند و کیسه های خالی را هوا می کند. شمشادها را می رقصاند و علف های کنج دیوار را به بازی می گیرد...
صدای باد تماشایی است وگرنه شنیدن هوهویی یکنواخت، لطفی ندارد. تمام زیبایی باد به تماشای همین صحنه هاست (اگر دست از بازیگوشی بردارد و خاک به چشمانم نپاشد).