پيام

.: ام فاطمه :.
98/9/23

+ [تلگرام] حجاب و ساختار بيولوژيک بدن انسان پيوندي ناگسستني دارند/ خداوند براي راه رفتن زنان هم مدل دارد. زماني که از حجاب سخن به ميان مي‌آيد، با عضوي از بدن به نام چشم بيشتر سر و کار داريم. اگر خداوند به زنان امر به پوشش خاص مي‌کند، به دليل مصون ماندن از نگاه نامحرم است همچنان که خود حجاب موضوعي فطري است که خداوند در ذات زنان نهاده و آن را با ارزشي به نام حياء قوام بخشيده است. اگر خداوند به زنان امر به پوشش خاص مي‌کند، به دليل مصون ماندن از نگاه نامحرم است؛ خداوند وقتي از چشم به عنوان منفذ و ورودي ذهن و روح انسان سخن مي‌گويد، از سيستمي صحبت مي‌کند که بيش از 100 ميليون نورون در آن نهفته است؛ همچنين بيش از 80 درصد از تمام اطلاعات حسي که به مغز وارد مي‌شود، از طريق چشم و ديدن است. از اين جهت در آيه 30 سوره نور به مردان امر مي‌کند چشمان خود را از نامحرم فروگيريد؛ قُلْ لِلْمُؤْمِنينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ اگر بانويي با تبرج و خودنمايي گام بردارد، به طور قطع حريمش را مورد آسيب نگاه بيمار دلان قرار داده است. مدلي که خداوند ارائه مي‌دهد، گام برداشتن منطبق بر عنصر حيا است آنجا که در ماجراي دختران شعيب مي‌فرمايد: «فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشي‏ عَلَى اسْتِحْياء؛ پس يکى از آن دو [ زن ] در حالى که با حالت حيا گام برمى‏‌داشت ، نزد او(موسي) آمد.» انساني که براي خويش حريم ايجاد کند، کسي نمي‌تواند از آن حريم گذر کند. درباره حجاب، توجه به حقوق مردم جامعه اهميت دارد. بانويي که بدون توجه به محدوديت‌هاي شرعي و ديني وارد جامعه مي‌شود، ناخودآگاه حقوق اقشاري از جامعه را زير پا مي‌گذارد. ممکن است مردي با نگاه به جلوه‌هاي زني که به صورت نامرسوم وارد جامعه شده است، نسبت به همسر خود دلسرد شود. علمداري، پژوهشگر مطالعات قرآني، گفتگو با خبرگزاري تسنيم

طنين آرامش 98/10/10