کجایی حضرت قرآن که بر سر بگذاریمت ...

که به حق تو تمنا کنیم تو را؛
که به واسطه تو شکایت کنیم از فراق تو ...
که با تو، به تو پناهنده شویم ...
کجایی حضرت قرآن ...
که خیر تویی،
نور تویی،
جان تویی،
اول و آخر تویی،
تویی عاقبت‌به‌خیری،
تویی حُسن و امن و تویی خوشبختی.
عَزیزٌ عَلَیَّ اَنْ اَرَی الْخَلْقَ وَلا تُری،
وَلا اَسْمَعُ لَکَ حَسیساً وَلا نَجْوی ...
بی تو سخت می‌گذرد،
این ایامی که در دست باد افتاده ...
دور از تو،
خیلی پریشان می‌گذرد.






تاریخ : شنبه 04/1/2 | 3:50 صبح | نویسنده : زاهده آگاهی |
لطفا از دیگر صفحات نیز دیدن فرمایید
.: Weblog Themes By M a h S k i n:.