فیلم خوب، فیلمی است که حرف خوبش، باورپذیر باشد. فیلم هرچقدر بتواند مخاطب را به درون خود بکشد و با خود همراه کند و در طول روایت، او را از دست ندهد، همان مقدار موفق است. تمام عوامل، از موسیقی، طراحی صحنه و لباس، گریم، فیلمبرداری، تدوین، فیلم‌نامه، و درنهایت کارگردانی، همه در خدمت همین موضوعند.
"مجنون" آمیزه‌ای است دل‌ربا از عاطفه و رشادت؛ فیلم‌نامه‌ای قوی و روایتی زیبا، با فیلم‌برداری خلاقانه و موسیقی هم‌آهنگ (مجید انتظامی) که همه با هم اثری جذاب آفریده‌اند؛ حاصل اولین همکاری عباس نادران با سازمان اوج.
واقعاً توقع نداشتم اولین اثر آقای مهدی شامحمدی اینقدر خوب درآمده باشد؛ نمایی زیبا از شهید مهدی زین‌الدین در عملیات بزرگ خیبر، جزیره مجنون.
سابقه مستندسازی شامحمدی در فیلمبرداری این اثر کاملاً نمایان است و کار را دیدنی کرده.
بازی خوب بازیگران، قابل تحسین است. سجاد بابایی در نقش شهید مهدی زین‌الدین واقعاً درخشید و محمد رشنو در نقش مجید زین‌الدین. همچنین شبنم قربانی در نقش همسر شهید، بازی متفاوت و خوبی به نمایش گذاشت.
گریم در نگاه اول به نظر می‌رسد ضعف دارد (که دارد) ولی بازی خوب سجاد بابایی این ضعف را به باد فراموشی می‌دهد. همچنین تدوین گاهی از سرعت روایت جا می‌ماند؛ مثل صحنه گفتگوی برادران زین‌الدین زمانی که ماشین جوش آورده. 
درعوض بعضی صحنه‌ها واقعاً عالی‌اند: سکانس عقب‌کشیدن پیکر شهید حسن‌پور، از آن صحنه‌های فوق‌العاده است. همچنین سکانس پرواز مهدی زین‌الدین بر فراز منطقه جنگی در حالی که منوری برای هدایت افرادش در دست دارد.
در مجموع فکر می‌کنم نمایش خوب و اثرگذاری است از ذکاوت و دلاوری جوانی که در حدود بیست و پنج سالگی، فرماندهی یک لشکر را برعهده دارد، آن هم در عملیات عجیب و غریبی که هزاران فیلم از این دست، تنها می‌توانند گوشه‌ای از عظمت آن را منعکس کنند.
دل‌بریدن و دلاوری، دو بال پرواز شهیدند که در این فیلم، به‌خوبی به تصویر کشیده شده.
معمولاً برای نشان دادن شخصیت یک قهرمان جنگی، بیشتر روی دلاوری‌های او فوکوس می‌شود و کمتر از لطافت‌های روحی او سخن به میان می‌آید. شاید به این دلیل که عاطفه را جدا از جنگ می‌دانیم و در این ژانر، بیشتر در جستجوی مرگیم تا زندگی. ولی در دفاع مقدس -چنان‌که در کربلا- ما با دریایی از عواطف بی‌نظیر مواجهیم که اتفاقاً موتور محرک جنگاوری و رشادت هم هست. روایت‌هایی که هر دوی اینها را در تار و پود خود دارند، روایت‌های موفق و درستی هستند، نه آنها که از قهرمانان دفاع مقدس، شمایلی مشابه ابرقهرمانان هالیوودی ارائه می‌کنند. این فیلم به خوبی این مهم را درک و ارائه کرده است.
یکی از قوت‌های این فیلم‌نامه که آدم را به وجد می‌آورد، حذف گفتگوی زائد و دوری از شعارزدگی است. روی این نکته زیاد دقت می‌کنم و واقعاً لذت بردم که بعد از مدت‌ها، در این ژانر یک فیلم خوب دیدم.
درنهایت فکر می‌کنم آقای شامحمدی به عنوان اولین تجربه فیلم‌سازی در ژانر دفاع مقدس، خوب از پس کار برآمده و "مجنون" از آن کارهای پرمخاطب خواهد بود که هم در داوری جشنواره و هم در اکران سینمایی خواهد درخشید.
از آن کارهاست که شخصاً علاقه دارم دوباره ببینم.