EMOZIONANTE

به نام خدا

سلام؛

به نظر می رسه فعالیت در دنیای مجازی جزو لاینفک زندگی هامون شده!

چه حرفا!!

باید بگم سرک کشیدن گاه گاه به دنیای حقیقی جزو لاینفک زندگی های مجازی مون شده! (البته همچین لاینفک هم نیست!)

حالا شد!

همچین با سرعت نور پرتاب شدیم وسط دنیای مجازی که گاهی فراموش می کنیم قدیما یه مدل دیگه زندگی می کردیم انگار!

در هر صورت تکنولوژی کلا چیز خوبیه و ما هم که بچه شیعه تشریف داریم باید به هر شکل از داشته هامون نهایت استفاده رو بکنیم و خلق الله رو به صراط مستقیم دعوت کنیم!

تا اینجا درست!

تا همین دو سه سال پیش اگر کسی کار با کامپیوتر رو بلد نبود خیلی سر و کاری هم با دنیای مجازی نداشت.. واسه خودش داشت زندگی شو می کرد و هیچ احساس نیاز و کمبودی هم نمی کرد..

اما امروز به لطف وایبر و وی چت و تلگرام و ... همه از دم از برکات فضای مجازی مُستفیض نشدیم.... مستفیییییییییییییییض شدیم!

اینم خوبه.. خوبه که آدم با ابزار روز آشنا باشه و بتونه ازشون استفاده کنه و بهره ببره..

منتها چیزی که گه گداری در ذهن آدمی دیننننننگ صدا می ده اینه که "نکنه یه وقت به جای این که ما از این امکانات استفاده کنیم، این امکانات از ما استفاده بلکه سوءاستفاده کنن؟!"

اگر برای استفاده از ابزار "حد" و "مرزی" قائل نباشیم قطعا نه تنها مفید نیستند بلکه می تونن مضر هم باشند..

مثلا همین صندلی که روش نشستیم.. خیلی چیز خوبیه.. ولی چقدر؟ چقدر روش بشینیم برامون مفید و لذت بخشه؟ چقدر روش بشینیم خستگی مون در می ره؟ یه ربع؟ یه ساعت؟ یه روز؟ یه هفته؟..... واقعا می شه برای مدت طولانی روی صندلی نشست و از این نشستن بهره برد؟ چقدرش لذت بخشه و خستگی مونو رفع می کنه؟ چقدرش مفیده؟

هرچیزی "حدّی" داره.. تو اون چهارچوب مفیده.. خارج از اون آسیب می زنه..

دنیای مجازی هم همینه.. یه وسیله است.. ابزاره.. خیلی هم ابزار خوبیه.. خصوصا برای ماها.. ما باید بهترین استفاده رو از این امکاناتی که در اختیارمون گذاشته شده بکنیم.. اما عاقلانه..

***

اول از همه حواسمون باشه که از قدیم و ندیم گفتن "هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمی گیره"

این که اومدن یه سری برنامه ی عالی با این امکانات وسیع و فوق العاده در اختیارمون گذاشتن اونم کاملا رایگان [1]، قطعا عاشق چشم و ابرومون که نبودن.. اونا هم واسه ی خودشون بهره های خاص خودشونو می برن..

حالا وایبر اسرائیلیه، بقیه اش چی؟ بالاخره از این برنامه ها استفاده های جاسوسی و اطلاعاتی می شه.. به آلبوم هامون، صوت هامون، تماس ها و مکالماتمون و خلاصه دار و ندارمون دسترسی دارن و این کاملا طبیعیه.. حالا ما بخوایم سرپوش بذاریم و نپذیریم و یه جوری برای راضی کردن دل خودمون بیایم قضیه رو ماست مالی کنیم، چیزی از حقیقت ماجرا کم نمی کنه.. باید عاقل باشیم و اینا رو بدونیم و بپذیریم تا بتونیم استفاده ی درست بکنیم..

قدیم[2] می گفتن بلوتوثاتونو وقتی کار ندارین خاموش نگه دارین که اطلاعاتتون حفظ بشه.. الان اصلا این حرفا خنده داره.. دقیقا همه با هم داریم تو آکواریوم زندگی می کنیم.. همه ی زندگیمون روئه.. باید اینا رو بدونیم تا بتونیم از خودمون و اطلاعاتمون محافظت کنیم.. چرا خودمونو می زنیم به اون راه؟

دوم این که حالا که می خوایم برای رضای خدا [؟!] از این امکانات استفاده کنیم و قریب به اتفاقمون هم قصدمون اینه که خلق الله رو به راه راست هدایت کنیم، اول یاد بگیریم گلیم خودمونو از آب بکشیم بیرون!

خاصیت دنیای مجازی اینه که آدم از دایره ی زمان و مکان خارج می شه.. هم از اطرافمون غافل می شیم (الان من غذام داشت می سوخت!) هم متوجه نیستیم چقدر وقت گذشته.. یهو به خودمون میایم می بینیم چندین ساعته همین جور مشغولیم! این که می گم از دایره ی زمان و مکان خارج می شیم واقعا قضیه خیلی جدیه ها! یهو می بینیم چند ساعت از وقت نهار گذشته و هنوز چیزی نخوردیم و احساس گرسنگی هم نکردیم! حتی پلک زدن رو گاهی فراموش می کنیم..

این خاصیت دنیای مجازیه.. اینو باید بدونیم تا بتونیم مدیریت کنیم.. برنامه ی زمانی در نظر بگیریم.. (مثلا من الان ساعت گاز رو گرفته بودم روی ده دقیقه، نمی دونم چرا زنگ نزد؟!!! باید آدم از ساعت های مناسب استفاده کنه که حتما زنگ بزنه!)

سوم این که خیلی خوبه تو گروه های مختلف مذهبی عضو هستیم؛

یه دقیقه می پریم تدبر در قرآن، بعد سرک می کشیم تو عرفان اسلامی، بعد سر از اخلاقیات درمیاریم و سپس اندکی فلسفه می خونیم (بماند که خانم ها لازمه مباحث خانه داری و آشپزی و تربیت کودک و صد البته خودآرایی رو بدونن و ... )

ولی خدایی رو دل نمی کنیم؟! اصلا آدم وقت می کنه همه ی اینا رو چک کنه و واقعا استفاده کنه؟! من که یه وقت هایی دوستان لطف می کنن تو گروه های خوب خوب عضوم می کنن بعد قرنی یادم میوفته برم ببینم چه خبره یهو می بینم شونصد و اندی پیام تو فلان گروه اومده، کلا گروهو حذف می کنم! مثلا من برسم یه پیام از فلان گروه رو بخونم آیا واقعا می تونم از اون سلسله مباحث استفاده کنم؟

خودمونو گول می زنیم! هی سلام و صلوات می نویسیم! خب بفرستیم هم راحت تره هم ثوابش بیشتره تازه خودمون تنهاییم ریا هم نمی شه!

گروه "آشپزی" خیلی گروه خوبیه ولی چقدر؟ مثلا یه دسر آموزش می دن درست کردنش چند صد ساعت از عمر آدمو می خواد بگیره که پنج دقیقه دسر بخوریم! خوبه زن هنرمند باشه غذاهای خوب خوب بپزه ولی قراره این غذاها چی بشه؟ قراره من به دوست و آشنا نمایش بدم که به انواع و اقسام غذاهای روز دنیا تسلط کافی و وافی دارم بعد هم عکسشو بندازم بفرستم اینور اونور یا قراره برای خودم و خانواده ام غذای سالم و مقوی تهیه کنم تا کسب انرژی کنیم و سلامت باشیم که بریم پی "بندگی"؟!

آیا من به عنوان یک همسر و یک مادر اطلاع دارم که مصرف برنج برای ساکنان تهران نه تنها مفید نیست بلکه مضر هم هست؟[3] تا به حال به اصول آشپزی این مدلی هم نگاه کردیم؟

یا مثلا گروه "خودآرایی".. بله خوبه زن مسلمون بلد باشه به خودش برسه، به زیبایی و سر و وضعش اهمیت بده و مرتب باشه ولی این یه چیز فطریه.. دختربچه ها رو نگاه کنیم.. مگه کسی بهشون آموزش می ده چجوری خودشونو بیارایند؟ فطرتا بلدن و زیبایی رو تشخیص می دن.. پسرا اینجوری نیستن.. دخترها کاملا به این مسائل واقف و مسلطند..

حالا مثلا مدل آرایش فلان مد شده.. خانم های محترم یاد بگیرین سایه رو باید این مدلی زد و مو را باید این مدلی آراست.. یا مثلا لاک که زدین روشو این مدلی طراحی کنید و .. این که می گم از حد نباید گذروند اینه.. این که ما واقعا زیبا باشیم، مرتب باشیم، خوش بو باشیم، دلنشین باشیم، همسرمون، فرزندمون، خانواده و سایر محارممون از تماشای ما لذت ببرن یه چیزه.. این که خودمون غرق این مسائل کنیم و وقت و عمرمونو صرف این آموزش های تمام نشدنی بکنیم (که هر روز هزار رقمِ جدیدش کشف می شه!) یه چیز دیگه است.. این از حد گذروندنه..[4]

شده مثلا ما نصف این زمان رو صرف کنیم برای یادگیری این که چطور "خوش رو" باشیم؟ خوش رو بودن خودش سبب زیبایی و دلنشین بودن فرده.. آدم هزاری به انواع آرایش های روز دنیا مجهز باشه اما مثل برخی از جانداران معروف به وفاداری با بقیه رفتار کنه اصلا به دل کسی نمی شینه.. کسی از تماشای آرایشش لذت نمی بره.. اما اگه همچین ظاهر آنچنانی (مطابق مد روز) هم نداشته باشه ولی خوش رو و خوش قلب باشه، محبت از وجودش سرازیر باشه، آدم از دیدنش سیر نمی شه.. تو جزء جزء وجودش زیبایی موج می زنه.. قشنگ می شینه وسط قلب آدم..

***

مطلب خیلی زیاده و اگه بخوام ادامه بدم خسته کننده می شه.. اگه خدا توفیق داد در پست های بعدی، آسیب های دیگر فضای مجازی رو با هم بررسی می کنیم..

......................................

پ.ن:

1. رایگان بودن این امکانات جای بحث نداره.. این که عده ای بگن خب داریم پول اینترنتشو می دیم حرف خنده داریه.. تو این دوره زمونه که اینترنت تقریبا به صورت رایگان در اختیارمونه نباید این حرفو بزنیم.. ما چه از این برنامه ها استفاده بکنیم چه نکنیم داریم یه هزینه ی ثابتی رو پرداخت می کنیم و برای این ها متحمل یه هزینه ی اضافه نمی شیم.. پس رایگانه..

2. این قدیم که می گم یعنی همین سه چهار سال پیشا نه پیش از میلاد مسیح!

3. برنج خاصیت جذب رطوبت داره برای همین برای ساکنان مناطق شمالی ایران مناسبه چون اونجا هوا خیلی مطوبه مصرف برنج سبب می شه رطوبت اضافی گرفته شه اما تو تهران که برعکس هوا خیلی خشکه مصرف برنج خوب نیست ..خشک تر می شیم!

4.لیلی این کارا رو می کرد؟! الان با وجود این همه سیندرلا چرا پس نسل مجنون ها منقرض شده؟!