به نام خدا
سلام؛
به‌قول باری: «هَرکس یَک شَوقی دارَد...».
و بی‌شک، هرکس به‌واسطه اون شَوقه که زنده است.
و من خیلی خوبم!
و من خیلی شَوق تو را دارم!
و من بی‌جهت می‌خندم و عمیقاً خوشحالم!
تو این هیری ویری!!
تو این چندی عمری که از خدا گرفتم، تا حالا دنیا رو اینجوری ندیدم. حال دنیا خیلی خوبه. ظُلمه کسی فکر کنه همه‌چیز به هم پیچیده و دنیا هرچی سیاهی و نکبت داشته رو کرده و اینجا دیگه جای زندگی نیست!
دنیا تازه داره به‌دنیا میاد. این پوسته سیاه شکافته می‌شه و دنیا از دلش جوونه می‌زنه، متولد می‌شه.
این روزها من منتظر نیستم، بی‌قرارم. دل تو دلم نیست. قلبم بی‌صدا و پنهانی، تو سینه‌م پرپر می‌زنه.
خییییلی حالم خوبه، خدای خوبم. خییییلی خوبم.
اصلا آدم باید فقط از حال خوبش بنویسه. چون نوشته‌ها می‌‌مونن و حس و حالشون مدام تکرار می‌شه.
خواستم بنویسم که با تمام این احوال من خوبم. و هر بلای دیگه‌ای هم سرم بیاری، باز خوبم.
خواستم بنویسم که چقدر خوشبختم که تو خدای منی و حواسم هست که هوامو داری و قصدت خیره! : )
و خواستم بنویسم که این هوای خوب، این عطر قوی و نزدیک، و این شدت سیاهی و تشویش رو خوب می‌شناسم و به آرامش بعد از این طوفان، یقین دارم جانا!
و به این شَوق زنده‌ام، دیوانه‌وار!
..................................
پ.ن:
1. السلام علیک حین تقوم ...
2. یقیناً کُلُّهُ خیر (نیمه خرداد 99)
بازدید امروز: 33
بازدید دیروز: 100
کل بازدیدها: 585136