EMOZIONANTE

به‌ نام خدا
سلام؛

می‌گن از نماز، اون مقداریش پذیرفته می‌شه که حواسمون جمع بوده و با تمرکز خوندیمش.

به نظرم حضرت سلام، مخصوصا "سلام" رو اخر نماز گذاشته که اگر تو کلّ نماز تمرکز نداشتیم، اون تهِ تهش، موقع سلام‌دادن حواسمونو جمع کنیم تا شاید سلام به دریای وجود حضرت نبی، غبار غفلت‌ها و گیجی‌ها رو بشوره.
آخه خودش فرموده: وَلَو أَنَّهُم إِذ ظَلَموا أَنفُسَهُم جاءوکَ فَاستَغفَرُوا اللَّهَ وَاستَغفَرَ لَهُمُ الرَّسولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوّابًا رَحیمًا. یعنی مَعبر و مَفرّ و پناه و نجات از غفلت‌ها، وجود نازنین رسول اعظم است.
السَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّها النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ.

...................
پ.ن.

1. صلّی الله علیه و آله و سلّم.

2. گاهی به اشتباه می‌گیم چون "جواب سلام واجبه"، ائمه علیهم السلام قطعا جواب سلام ما رو میدن. نه جانم! واجب و مستحب، ابزار دنیاست و مختص آدمایی که هنوز تو تن خاکیشون اسیرن. شهدا و فوت‌شدگان دیگه "واجب" ندارن. ولی "کریم" همیشه کریمه (چه بسا خارج از بدن مادّیش، کریم‌تر هم باشه) و در مرام کریم نیست که اظهار ارادت عبدی رو در قالب سلام، بی‌پاسخ بذاره...
به‌به! چه عطری داره جواب سلام کریم ...

3. توی همه‌ی اعراب‌ها، به تشدید علاقه خاصی دارم. اصلا روش تعصّب دارم!

4. پیر شدی "پارسی‌بلاگ" جان‌‌... پیر شدی... همه دندوناتم ریخته... دو تا ایموجی درست درمونم نداری دیگه... ولی همچنان ز جان دوست دارمت.