به نام خدا
سلام؛
پیروزی مقتدرانه تیم ملی جمهوری اسلامی ایران مبارک و گوارای وجود هممون.
از سرود ملی لذت بردین؟
از هماهنگی قدرتمند و بازی باشکوه فوتبالیستای باغیرتمون لذت بردین؟
از برد مقتدرانه و زیبای ایران لذت بردین؟
بعد از دو ماه غم‌آلود، حسابی شادی کردین؟
گوارای وجودتون.
حالا یه عده میان می‌گردن ببینن دیگه چجوری می‌تونن حالمونو خراب کنن:
ای بابا سرود ملی رو هم که خوندن!
بازی رو هم که بردن!
تیم مقابل هم کسی بود واسه خودش...
قشنگ هم بازی کردن که...
آهاااااان...
اصن شماها خجالت نمی‌کشین شادی می‌کنین؟!!!
[ ^ این خوبه، همینو پیرهن عثمانش کنین.]
آقا اصلا کشته‌سازی‌ها -عه ببخشید- کشته‌های اعتراضات اخیر به کنار،
اینهمه وخته مملکت دستتونه، واسه چی هنوز تو کشور فقیر داریم؟
چرا ما اقتصاد نداریم؟!
اصلا واسه چی می‌خندین،
چرا خوشحالین؟
واسه چی نمی‌میرین؟!!
شادی کنی،
می‌گن چرا شادی؟!
عزادار باشی،
می‌گن:
شماها مستعد نوحه و آهید و اسلام دین بدبختی و غم و ماتمه.
خلاصه اینکه این موجودات، هر روز یه بهانه‌ای پیدا می‌کنن که چماق کنن بر سر امید، شادی، امنیت، آرامش...
همیشه گوشه‌نشینان بهانه‌ای دارند.
اهمیت ندین.
خوش باشین که پرچم بالاست ^^
.................
پ.ن:
توی این شادی‌های بعد برد، صحنه‌هایی دیدم که واقعا جا داره بگم مسئولین باید برای این مردم جون بدن. تو این حجم از فشار و گرفتاری، آدمایی پای کار این کشور و این نظام ایستادن که از همه بیشتر توی فشارن و از اون طرف، شرافتشون از همه بیشتره.
بازدید امروز: 136
بازدید دیروز: 100
کل بازدیدها: 583780