EMOZIONANTE

به نام خدا

سلام؛

ایران، تا وقتی که فقط ایران بود، یک مرز جغرافیایی بود و قطعه‌ای از خاک زمین. اما وقتی شد جمهوری اسلامی ایران، موضوع فرق کرد. همین مرز جغرافیایی و همین قطعه خاک، یک تقدسی پیدا کرد؛ شد حرم، شد خیمه‌گاه اباعبدالله علیه السلام.

به خاطر این خاک مقدس و این خیمه نورانی اگر کسی کشته شود، شهید است و تقدس دارد. منتها ما از واژه شهید، به دنبال یک موجود خارق‌العاده و فوق طبیعی هستیم که معصوم است و دچار خطا و گناه نمی‌شود و برای این است که نمی‌توانیم بپذیریم آن فردی که خالکوبی دارد هم ممکن است شهید شود و آن بانویی که حجاب ندارد هم. چون پیش‌زمینه ذهنی ما و تعریفی که از واژه شهید داریم، این اجازه را به ما نمی‌دهد.

پس چطور می‌خواهیم این سخنان معصومین علیهم السلام را توجیه کنیم که کسی که برای تامین معاش خانواده‌اش از خانه خارج شده و در مسیر فوت کرده، شهید است. و کسی که بر محبت اهل بیت علیهم السلام بمیرد، شهید است. و کسی که در طریق تحصیل علم از دنیا برود، شهید مرده است. کسی که برای دفاع از مال و ناموس خود کشته شود، شهید است. و بسیار مانند اینها که به موجودی خارق‌العاده اشاره نمی‌کنند بلکه یک دایره وسیعی از افراد عادی را شامل می‌شوند که در حال یک فعالیت طبیعی هستند.   

شهید، معنای خاص هم دارد که به لحاظ فقهی شرایطی را ایجاب می‌کند: کشته شدن در معرکه جنگ در راه خدا که به لحاظ فقهی، این شهید بی‌نیاز از غسل و کفن است و با همان لباس خونین دفن می‌شود.

منتها گیر کار ما اینجاست که خیال می‌کنیم فقط باید از شهیدی تقدیر شود و برای او بزرگداشت گرفته شود و بنر تصویرش نصب شود که در خط مقدم جبهه و در حالی که اسلحه در دست داشته به شهادت رسیده است. اما من می‌خواهم بگویم در این خاک مقدس اگر کسی کشته شود آن هم به دست شقی‌ترین و فاسدترین موجود جهان یعنی اسرائیل خونخوار، بی‌شک شهید است و گرامی‌داشت او، تعظیم شعائر الهی است. او در جبهه حق کشته شده و در مقام و منزلت او نباید شک کرد.

در خیمه‌گاه اباعبدالله علیه السلام هرکس که به جبهه حق خدمت کند و در این مسیر کشته شود، شهید است. آن شهدایی که در زندان کشته شدند هم شهیدند، آن بانوی بی‌حجاب هم شهید است، آن کودکی که هیچ از دنیا نفهمید هم شهید است، چون اینها رسواکننده جبهه باطل شدند و سندی شدند بر خباثت و رذالت حرام‌زاده‌ای که ادعا می‌کرد فقط با حکومت ایران کار دارد و نه با مردم عادی. و از این طریق به جبهه حق خدمت کردند و از برکات این خون‌هاست که می‌بینیم یک هم‌دلی و انسجام معجزه‌گونه میان مردم اتفاق افتاد که خود فتنه‌گران خارج‌نشین اعتراف کردند هرچه رشته بودند پنبه شد.

این را به مناسبت چهلم شهدای جنگ اخیر می‌نویسم که ترجیحم این است به جای تکرار اصطلاح یک قمارباز امریکایی که این جنگ را جنگ دوازده روزه نامید، بگویم «جنگ عزت و اقتدار».

باز ارجاع می‌دهم به پست قبل و کم‌کاری‌ها و کج‌سلیقگی‌ها.