به نام خدا
سلام؛
آدمیزاد، مامور به خیره و چاره‌ای نداره جز اینکه از هر خیری که پیش پاش قرار می‌دن، استقبال کنه. چراکه معلوم نیست از اینهمه‌ای که خیال می‌کنیم ذخیره کرده‌ایم، کدوم پذیرفته. چقدرشو بتونیم با خودمون از گیت قیامت رد کنیم و به محضر مولایمان ارائه کنیم. چقدرش، خالصاً و مخلصاً، نور مطلقه و می‌تونه به عوالم بالا برسه.
"خیر" گاهی یه دعا، یه طلب خیره. گاهی یه لیوان آب دست کسی دادنه. گاهی یه لبخنده، یه کلام محبت‌آمیزه، یه ارتباط چشمی و قلبی آرامش‌بخشه. "خیر" اونجورا که فکر می‌کنیم پیچیده و دست‌نیافتنی و دشوار نیست.
اگر از هر طریقی به خیری دعوت شدیم، خوبه حتی در حداقل‌ترین شکل ممکن، بهش متصل شیم. حداقل‌ترین شکل ممکن، گاهی اینقدر خلوص داره که اونور مرز دستمونو بگیره.
............
پ.ن. شب عاشوراست. شب امضای سرنوشت عالم. امشب باید فرج عالم و آدم رو -هرجور هست- بگیریم. کم نذاریم.
