به نام خدا

سلام؛

واقعا ترکوند. توقع یه همچین کار حرفه‌ای رو اونم تو بخش انیمیشن، حقیقتا نداشتم. از روایت و محتوا تا موسیقی و تکسچر و مسائل فنی واقعا لذت بردم.

بچه زرنگ، انیمیشن جدید کمپانی هنر پویا (سازندگان فیلشاه) هست که شنیدم حدود 250 نفر برای ساختش زحمت کشیدن.

ماجرای یه پسربچه‌ی ماجراجو که با الگو گرفتن از ابرقدرت‌های کارتونی (که امروز غالب بچه‌هامون درگیرشون هستن) میخواد جنگل رو از دست شکارچیان نجات بده. انیمیشن یه داستان فانتزی و ماجراجویانه و البته قدری کمدی داره و از فراز و فرودهای خوبی برخورداره. امشب فرصتی دست داد که با گل‌پسر این کار زیبا رو ببینیم.

اگه بخوام از ضعفش بگم حقیقتا اینقدر قوی و اثرگذار بود که دلم نمیاد ایرادی توش ببینم. واقعا افتخار کردم و فکر میکنم با چنین کار درجه یکی، شاید فقط یه قدم تا جهانی شدن در صنعت انیمیشن فاصله داریم و اون یه قدم هم ضعف محتواست.

اگر بخواییم یه نگاه جهانی به این انیمیشن داشته باشیم، باید بگم درواقع این کار مختص خودمون ساخته شده و مخاطب بیگانه با خیلی جاهاش نمیتونه ارتباط بگیره و درنتیجه، اثرگذاری کار کم میشه.

توی انیمیشن‌های قدر دنیا، ما با نمادهای بسیار زیاد مواجهیم که به طور "غیر مستقیم" مطرح میشن و کم کم جاشونو توی دل و ذهن و نگاه مخاطب باز میکنن. این نقطه، محل ضعف این انیمیشنه که کاملا رو و بی‌پرده یه محتوای معنوی و درون‌دینی رو تو چشم مخاطب میکنه. در نتیجه تیپ‌هایی مثل من لذت میبرن و بقیه، ارتباط نمیگیرن.

یه بار یه فیلم از آقای مجید مجیدی دیدم که یه کارگر ساده و زحمتکش که تازه اندک‌دست‌مزدش رو گرفته، تو راه برگشت به خونه، یه مقدار میوه از یه وانتی میخره. وانتی، سرش شلوغ بود و مشتری‌ها قیل و قال راه انداخته بودن، و در نتیجه، اون اشتباهی مبلغ بیشتری رو به مرد کارگر برمی‌گردونه. کارگره هم شک میکنه و هرچی تقلا میکنه تو اون شلوغی به وانتی بفهمونه اشتباه کرده، متوجه نمیشه و میگه آقا درسته، برو. اونم خیال میکنه لابد درسته و شونه‌ای بالا میندازه و کیسه‌ی میوه رو میذاره پشت دوچرخه‌اش و به مسیر ادامه میده. تو راه، یه دست‌انداز باعث میشه گره‌ی کیسه تکانی بخوره و شل شه   در نتیجه یه قدری از اون میوه‌ها بریزه. درست اندازه‌ی اون پول اشتباهی. تل کارگر بعد از یه روز سخت، نان حروم خونه‌اش نبره.

صرف نظر از همه تحلیل‌های من، فقط این یه صحنه رو تماشا کنین. بعد از اینهمه سال، شیرینی این صحنه هنوز تو خاطر من مونده. نه خبری از حرف و شعارزدگی هست، نه چیزی رو به زور تو چشم مخاطب کرده، خیلی ساده یه جریان اعتقادی رو اینجوری نمایش میده. این کار، مخاطب جهانی داره.

عمیقا آرزو میکنم برای گروه خوب و پرتلاش و دغدغه‌مندی که بچه‌زرنگ رو ساختن، که ان شاءالله در جشنواره آتی، با یه کار عالی در سطح جهانی، بدرخشن و بیش از پیش باعث افتخارمون بشن.