به نام خدا
چند روز پیش ماجرایی در درمانگاهی در قم اتفاق افتاد که هنوز تیر و ترکشش در فضای مجازی در گردشه.
کاری ندارم که مسئولین ما بیش از هر چیز تخصص دارند در تولید بحران از هیچی!
کاری ندارم که اصلا اون روحانی داشته فیلم و عکس می‌گرفته یا اون خانم دچار توهم شده یا همه اینها برنامه‌ریزی شده بوده یا چی.
کاری به هیچ تحلیل و نگاهی در ارتباط با این ماجرا ندارم.
ولی یه سوالی دارم از اونایی که فکر می‌کنن باید قانون حجاب برداشته شه چون مملکت رو دچار بحران کرده‌اند.
اگر فرداروزی یه عده‌ای سازمان‌یافته، راه بیفتن توی دانشگاه‌ها برای ترویج هم‌جنس‌گرایی، همین بلوا رو راه بندازن، حاشیه درست کنن، فیلم و کلیپ بسازن، آتش‌افروزی کنن، خسارت بزنن، آدم بکشن، و ... عین همین جریانی که سر حجاب به بار اومد، آیا معتقد خواهید شد که باید کوتاه اومد و هم‌جنس‌بازی را به رسمیت شمرد؟
این فقط یک سواله و روی سوالم هم با کسانیه که به شرع مقدس اعتقاد دارند. یک نفر پاسخ بده که در این صورت، تکلیف چیه؟!
آیا چنین اتفاقی دور از ذهنه؟ مثلا ما حجاب رو آزاد کنیم، مملکت آروم میشه؟ دیگه تبعات نداره؟
یکی پاسخ بده.
...............
پ.ن:
1.
روز جمعه خدمت خانواده معزز شهید عجمیان مشرف شده بودم. خواهرشون گلایه داشتند از اتفاقاتی که افتاده و کوتاهی مسئولین. اما می‌گفتن هیچ چیزی اینقدر آتش به قلب ما نمی‌زنه که دیدن بی‌حجابی‌ها و بی‌عفتی‌ها. می‌گفتن اینها رو که می‌بینیم داغ دلمون تازه میشه و پیش خودمون میگیم همینا روح‌الله رو کشتن.
کی می‌خواد جواب این جگرهای آتش‌گرفته رو بده؟ فردای قیامت کی می‌تونه مقابل شهدا سر بلند کنه؟
خون‌ها ریخته شده تا شجره انقلاب اسلامی جون بگیره، نازنینانی تکه‌تکه شدند، اسیر شدند، شکنجه شدند، نازنینانی هنوز چشم‌انتظار خبری از عزیزشون هستند.
به خدا که من حاضر نیستم به قدر یک "سکوت" در خون روح‌الله و آرمان و دیگران شریک باشم.
2.
باز میگن پس اختلاس و دزدی چی؟
با قانون‌شکن باید برخورد شه. مطالبه قانونی و پیگیری تا انجام کار، حق ماست. ولی اینکه منم از فردا به این بهونه، پشت هیچ چراغ قرمزی توقف نکنم، راه چاره نیست. هرکس به بهانه قانون‌شکنی دیگری، بخواد بی‌قانونی کنه، دیگه سنگ رو سنگ بند نمیشه.
